Παραδοχή (Γιάννης Ρίτσος)
16Ιαν.11
Νικημένος απ’ το γαλάζιο
με το κεφάλι ακουμπισμένο στα γόνατα της σιωπής
πεθαμένος από ζωή
πεθαμένος από νιότη
βουλιαγμένος κάτου απ’ τη φωτιά του
με το φύκι σαλεύοντας στη μασκάλη του-
Το κύμα της μέρας δεν εύρισκε αντίσταση
μήτε σ’ ένα χαλίκι της σκέψης του.
Είταν έτοιμος πια για τον έρωτα
και για το θάνατο.
Από τη σειρά Σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου (1938-1941)
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα [Α’ Τόμος] (1978)
Filed under: Έρωτας, Γιάννης Ρίτσος, Θάνατος, Ποίηση, Ποίημα, Ποιήματα, Ποιητής, Ρίτσος | 4 Σχόλια
Ρίτσος είναι αυτός! Τί να σχολιάσει κανείς;
Και κοίτα κάποιες συμπτώσεις!
Η ανάρτηση αυτή με βρίσκει να συλλέγω υλικό για μια ομιλία μου με θέμα:
«Ο έρωτας στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου».
Κι ας ειναι θάνατος ο έρωτας μαζί του ας σε πάρει
γλυκοτατος! αν ειναι με κείνον π’αγαπάς
Reblogged στις Greek Canadian Literature.